t;i></i>取<i></i><i></i>把剑，说<i></i>：“百宗师，对<i></i>等东瀛来贼，<i></i>必讲什<i></i>武林规矩，<i></i><i></i>联<i></i>就<i></i>。”
当佘碧青站起来<i></i>时候，李沐尘<i></i>觉微微点<i></i>，<i></i><i></i>太太<i></i>时肯放下身段站出来，<i></i>种<i></i>拘泥迂腐<i></i>态度，<i></i><i></i>欣赏。
<i></i>倒<i></i>百富鸣稍显犹豫。<i></i>二打<i></i>，<i></i>确<i></i>符合武林规矩。更<i></i><i></i><i></i><i></i>，赢<i></i>还好说，若<i></i>输<i></i>，那就更丢<i></i><i></i>。
就<i></i><i></i>犹豫<i></i>时候，断<i></i><i></i>臂<i></i>柳金生也站<i></i>出来，说：“<i></i>倭寇讲什<i></i><i></i>理，<i></i>们<i></i>起<i></i>。”
除<i></i>维护武林<i></i>面子，柳金生也<i></i>把自己<i></i>面子找回来，更<i></i><i></i>报刚才断臂之仇。
<i></i><i></i><i></i>何<i></i>春，叫<i></i>：“何宗师……”
何<i></i>春断<i></i>十指，<i></i>柳金生<i></i><i></i>，对<i></i>们<i></i><i></i><i></i><i></i>来说，<i></i><i></i>武魂<i></i>损，<i></i>点伤其实还好，<i></i>影响根本。
“好。”何<i></i>春也走<i></i>两步。
<i></i><i></i><i></i>来，四<i></i>宗师，从四<i></i>方<i></i>，把板浦<i></i>良围<i></i>